Op 10 april 1912 verliet de Titanic, het grootste en meest luxe oceaanschip op dat moment, de haven voor zijn eerste reis. Het schip was gedecoreerd met het nieuwste van alles; het had draadloze telegrafie, hetgeen de passagiers de ongehoorde mogelijkheid gaf met mensen te communiceren die duizenden kilometer van hen vandaan waren. Het had rijk versierde passagiershutten in de eerste klas, en voor de veiligheid, geavanceerde waterdichte compartimenten.
Eén van de meest luxueuze, zo niet HET meest luxueuze plek op het schip was de ‘Grand Staircase’, gereserveerd voor eerste klas passagiers. Bovenaan de trap was een grote glazen koepel die natuurlijk licht binnen liet, en de trap en het omringende houtwerk was sierlijk bewerkt.
De vloerbedekking rondom de Grand Staircase was ook het modernste en meest luxe van die tijd; met behulp van een nieuw proces werd lijnolie die gestold was gemengd met grenen hars en zaagsel en in diverse kleuren in tegelvorm gemaakt als vloerbedekking. Ja, de vloerbedekking rondom die Grand Staircase, de meest luxe inrichting op het meest luxe oceaanschip ooit, was…linoleum.
In die tijd was linoleum ‘in’, het kostbaarst wat er te koop was, maar in onze tijd is het één van de minst dure en veel voorkomende soort vloerbedekking.
Wat nu ‘in’ is, zal op een dag ‘oud’ zijn. In de wereld hebben mensen het over wat men in Parijs draagt, of men zegt ‘dit is wat de sterren dragen’ maar volgend jaar dragen de sterren iets heel anders en de modellen van Parijs tonen nieuwe stijlen tijdens de modeshows.
Doet God iets nieuws?
In kerkkringen is het zo dat het nieuwste en beste de label krijgt ‘dit is het nieuwe wat de Heer doet’. Maar in het boek Handelingen, dat meer dan 30 jaar bestrijkt, en de rest van het Nieuwe Testament dat totaal zo’n 70 jaar bestrijkt, zien we niet dat de schrijvers zeggen dat God iets nieuws doet, anders dan het werk van Jezus en het werk van de Heilige Geest in de mens. Het Nieuwe Testament IS het nieuwe.
Denk daar eens over na – Mattheüs, Markus, Lucas, Johannes, Paulus, Petrus, Jacobus – schrijvers van het Nieuwe testament, pilaren van het geloof, gekozen door de Heer om in die tijd te leven en te sterven, over een tijdspanne van 70 jaar van hun geloof, schreven nergens dat de Heer iets nieuws aan het doen was, anders dan Jezus en de Heilige Geest.
Natuurlijk zal iemand die net de Heer kent, terecht zeggen dat het een nieuw leven voor hem is, maar in termen van wat de hemel doet, hun redding en doop met de heilige Geest, dat is wat Hij steeds gedaan heeft in de afgelopen 2000 jaar. Het is alleen nieuw voor ons, terwijl Hij dezelfde blijft, gisteren, vandaag en voor altijd.
Hetzelfde voor mij om aan te werken
Ik kan niet voor jou spreken, maar voor mij werkt Hij nog steeds aan dingen in mij waar Hij een begin mee maakte toen ik tot bekering kwam, op 16 jarige leeftijd. Hij is nooit opgehouden aan mij te werken, dingen in mij te veranderen, mij gevoeliger te maken. Ik heb niet iets ‘nieuws’ nodig totdat en indien ik eerst in de oude dingen volwassen ben geworden.
Het gezin in Colorado Springs – de wereld liefhebben?
Ik gaf les in Colorado Springs en na de lessen gingen wij met z’n vieren uit eten. Toen we naar onze tafel liepen, merkte ik een groot gezin op in het midden van de ruimte, die een aantal tafels aan elkaar geschoven hadden – ze waren met ongeveer 10 tot 14 mensen, de kinderen zaten aan de ene kant en de volwassenen aan de andere kant van de tafel.
Ook zal ik direct engelen achter sommige mensen staan, en het was duidelijk dat één engel de leiding had. Het is niet ongewoon dat de Heer mijn ogen opent om Zijn gebied te zien, terwijl ik ook de natuurlijke wereld zie, maar wel vroeg ik mij af waarom dat nu zo was, in dat restaurant.
Terwijl wij vieren ons eten bestelden, hield ik een conversatie gaande met mijn vrienden, terwijl ik ook naar links draaide om met de engel te praten die een paar meter van mij vandaan stond. In het natuurlijke leek het dat ik mij naar links draaide om naar die grote groep te kijken, maar in de Geest sprak ik met de engel. Het eerste dat ik vroeg was ‘Zijn deze mensen gelovigen?’ waarop hij antwoordde dat dit zo was.
Hij voegde er aan toe: ‘maar ze hebben de wereld lief met zijn speeltjes en afleidingen. Ze gaan naar de kerk, maar alleen als het past binnen hun plannen, en zelden lezen ze de Bijbel en spreken ze thuis over de Heer.’ Ik vroeg hem hoe het was hen te beschermen en verrassend genoeg zei hij: “Het is veel leuker om mensen als jou te bewaken.” Ik zei dat ik dacht dat ze drukker zijn met vleselijke christenen, maar hij reageerde:
“Nee. Vanwege hun liefde voor de wereld en de dingen daarin, hebben ze de Heer in veel gebieden van hun leven buitengesloten. Als iemand met Hem wandelt, zijn ze gevoeliger voor Zijn leiding, maar als men zijn eigen ding doet is men niet op Hem afgesteld en ongevoelig voor de dingen van de Geest en verhinderen ze ons daarom hen te beschermen of zelfs te waarschuwen voor dingen die staan te gebeuren.”
Ik nam dit als een hint, dus gaf ik mijn aandacht aan een jongen van ongeveer 12, die aan het verste eind zat, helemaal alleen, en waar een engel achter stond. De engel leek nogal gematigd in zijn gemoedstoestand – stil, somber, kijkend naar de jongen. Er was een zwaarte over het hele gezin, en ik vroeg mij nog steeds af waarom ik hen zag.
Dus vroeg ik de engel naar de jongen, en toen kwam ik er achter waarom mijn ogen geopend waren om hen te zien: “Zoals het nu is, zal deze jongen in een ATV (terreinwagen) ongeluk sterven als hij ongeveer 15 is.”
Daarmee verscheen er opeens een groot scherm, als een TV, in de lucht naast de engel, boven de jongen. Ik zag zijn familie in de bossen en op een of andere manier wist ik dat het een zondag was en zij in de kerk hadden moeten zijn, maar ervoor gekozen hadden hun terreinwagens die dag mee de bergen in te nemen.
Ze hadden een helling van zand gemaakt en sprongen met hun voertuigen hierover heen, over een flinke afstand, en toen zag ik deze jongen, ouder nu, met zijn voertuig springen en het kantelde terug alsof hij een achterwaartse sprong wilde maken, wat mis ging. Het beeld bevroor toen zijn voertuig, nu ondersteboven met hem in de stoel, de grond zou raken, en het hele ding boven op hem zou vallen – en toen verdween het beeld.
Op dat moment onderbrak ik het gesprek met mijn 3 vrienden en vertelde hen wat ik jou nu net verteld heb. Ik wist nu dat mijn ogen geopend waren om met de engelen te praten, zodat we voorbede konden doen en dat verschrikkelijk ongeluk zouden kunnen stoppen, wat het leven van die jongen zou nemen, 3 jaar verder in de toekomst en dat dit gezin terug zou keren naar hun eerste liefde. We baden daar en toen ik opnieuw naar de engelen keel glimlachte de leider, evenals degene die achter de jongen stond, en daarna verdwenen ze.
Mijn gastheer merkte toen op: “Dit verklaart iets dat ik van tijd tot tijd de afgelopen jaren meegemaakt heb. Ik ben ergens en zie iemand en voel me bedroefd en verdrietig in mijn geest, bijna zover dat ik mezelf laat gaan en ik op dat moment zou kunnen gaan huilen. Dit is mij overkomen in luchthavens, maar ook gewoon tijdens een normale dag – dan zie ik iemand tussen de menigte en voel dat diepe verdriet – en dat voelde ik ook toen we binnenliepen en dit gezin zagen, maar ik wist niet waarom. Nu weet ik dat ik het verdriet van de Heilige Geest voel over iemands wandel met de Heer, dat zij niet met Hem wandelen zoals ze zouden moeten, misschien dat ze de wereld meer lief hebben in plaats van dat al hun liefde naar Hem gaat.”
We kunnen niet in Hem in het heden leven, als we ook ons hart aan de wereld en de dingen daarin geven. Zijn tegenwoordigheid vereist in het heden te zijn – om alle liefde voor de wereld, alle mensen, het hele verleden en het toekomst bij de deur te laten – om volledig en compleet aan Hem toegewijd te zijn.
Verbazend, maar Hij is niet onwetend over onze noden of verlangens, en zoals Salomo om wijsheid vroeg, in plaats van rijkdom of overwinning over zijn vijanden*, omdat hij (op dat moment in zijn leven) volkomen in het heden was toen hij om wijsheid vroeg en de Heer hem de dingen gaf waar hij niet om vroeg. *1 Koningen 3:5-14
Mogen wij voor Hem komen met dankzegging en lofprijs, gericht op het heden, gericht op Wie we aanbidden, Wie we grootmaken, helemaal en volledig gericht zijn op Hem. Als we dat doen, zal in de rest voorzien worden en zal alles in ons leven op zijn plek vallen.
Volgende week een ander onderwerp, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]