De manieren waarop de Heer ons leidt #3 van 3, Hij leidt, hoe volgen wij?
Hallo allemaal,
Als we denken aan de 'roeping van God' op iemands leven, denken we allereerst aan een podiumbediening. Maar in werkelijkheid is Zijn 'roeping' iets wat we allemaal hebben beantwoord, want de eerste 'roeping' was om te geloven.
De uitnodiging is duidelijk, maar toch subtiel
Nadat we de eerste uitnodiging om te geloven hadden geaccepteerd, kwamen we er achter dat Hij een levenslange groei voor ogen had. We werden gevraagd om van een gewone gelovige naar een discipel te gaan - een leerling.
Misschien is het probleem wel dat we soms liever gewoon een gelovige zouden willen zijn, zonder verwachting van groei of verandering, in plaats van een discipel - een leerling. De vraag om te groeien als een persoon, als we te maken hebben met moeilijkheden, is in strijd met ons vlees.
Er is altijd een touwtrekkerij in onszelf aan de gang, de ene kant rationaliseert de redenen om niet te groeien door te zeggen: "Maar ik ben een gelovige!” Het feit is dat Hij vooruit is blijven lopen te midden van deze groeimogelijkheden om ons als een discipel te leiden... en hoe meer we 'Maar ik ben een gelovige' zeggen, hoe verder weg Hij loopt en hoe vager Zijn stem wordt.
Het is aan ons om Hem op deze manier te volgen. Jezus berispte satans suggestie via Petrus dat Hij niet naar het kruis zou gaan en vertelde Petrus om zijn kruis op te nemen – kruisig de ideeën in zijn gedachten over hoe Jezus zijn leven zou moeten leven – neem de ideeën van de Vader God voor Jezus op. Dat is moeilijk voor het vlees, maar dat is Zijn uitnodiging en leiding.
De roeping van God is om te groeien
In Efeziërs 1:17-19 bidt Paulus dat de ogen van hun verstand zouden worden geopend, zodat ze zouden weten "welke hoop Zijn roeping wekt en hoe rijk de heerlijkheid is zijner erfenis...".
Het woord 'roeping' is het Griekse woord, 'uitnodiging'. Het Vine Woordenboek van NT Woorden zegt "...het wordt altijd gebruikt als een uitnodiging, waarin de oorsprong, de natuur en bestemming hemels zijn." Zijn uitnodiging, leiding, is om deel te nemen aan de hemelse kwaliteiten.
Hij nodigt ons uit tot hemelse dingen. Ziet ons karakter, de manier waarop we ons tegenover onze echtgenoot, onze kinderen, onze broeders en zusters in de Heer, onze medewerkers en buren gedragen, er zo uit? En zo niet, besef dan dat dit deel uitmaakt van onze uitnodiging om de hoop en de glorie van de hemelse dingen te kennen. Van de JB Philips Vertaling:
Deze liefde waar ik over spreek, is traag om het geduld te verliezen...
het zoekt een manier om constructief te zijn.
Het is niet bezitterig:
Het bekommerd zich er niet om indruk te maken
noch koestert het opgeblazen ideeën van zijn eigen belang.
Liefde heeft goede manieren
en streeft niet naar egoïstisch voordeel.
Het is niet lichtgeraakt.
Het houdt geen boekhouding bij van het kwaad
En verkneukelt zich niet in de kwaadaardigheid van andere mensen.
Integendeel, het is blij met alle goede mensen als de waarheid zegeviert.
De liefde kent geen grens aan haar uithoudingsvermogen,
geen einde aan zijn vertrouwen,
geen vervaging van zijn hoop;
het kan alles overleven.
Het is in feite het enige wat nog overeind staat als al het andere is weggevallen. (I Corinthiërs 13: 4-8a)
Kun je op de bank gaan zitten, je echtgenoot in de ogen kijken, en zeggen: "Dit ben ik voor jou!" ?
Kun je hetzelfde doen met je kinderen? Je buurman? Je medegelovigen? Je collega's?
Zijn deze kwaliteiten de manier waarop we leven? Hij leidt ons dieper in de liefde, dieper in Hem, dieper in deze kwaliteiten.
De uitnodiging als discipel is om te leren zoals Hij te zijn. Dat betekent dat Hij ons leidt om te vergeven, om te verdragen, om het beste te denken en het beste in anderen te zien, zoals Hijzelf dat in ons doet. Het aannemen van Zijn uitnodigingen is dagelijks. Hij blijft in die richting lopen - volgen we?
Als echtparen uit elkaar groeien, is dat omdat ze gefaald hebben lief te hebben. Vrienden groeien uit elkaar omdat ze falen in de liefde. Relaties gaan stuk door liefde dat ontbrak bij de ene, ofwel beide. Liefde heeft niet gefaald. Ze hebben gefaald om te groeien in de liefde, om te werken aan hun problemen, om meer als Hem te zijn naar elkaar toe. Hetzelfde geldt voor vrienden, buren, collega's, medegelovigen.
Denk over deze karaktereigenschappen na en kijk of je kunt zeggen: "Ja, ik heb de uitnodiging van de Heer ontvangen om in deze dingen te groeien, en daarom zie ik deze dingen in mezelf" Uit II Petrus 1: 5-8:
Juist daarom moet u uw uiterste best doen van uw kant,
en zie dat je geloof echte goedheid met zich meebrengt.
Uw goedheid moet gepaard gaan met kennis,
je kennis met zelfcontrole, je zelfcontrole met het vermogen om te verdragen.
Ook je volharding moet altijd gepaard gaan met toewijding aan God;
dat op zijn beurt de kwaliteit van broederlijkheid in zich moet hebben,
en je broederlijkheid moet leiden tot christelijke liefde.
Petrus gaat verder met te zeggen: "Als deze kwaliteiten in je zijn en overvloedig aanwezig zijn, zullen ze je zo maken dat je niet onvruchtbaar of vruchteloos bent in de kennis van Christus." Ik ken niemand die een mislukt geestelijk leven met de Heer wil, maar toch vereist het de ontwikkeling van deze kwaliteiten in ons karakter, en 'zij zullen jou’ succesvol maken in Hem.
Hij wordt in deze kwaliteiten gevonden. Dus...wil je Hem echt zien? Wat als Hij vandaag aan jou zou verschijnen, zou je dan bereid zijn om in deze dingen te groeien om Hem te leren kennen? Echt waar? Leef het dan uit. Zo ken je Hem - de kracht van Zijn opstanding EN de gemeenschap aan Zijn lijden. (van onze vleselijke verlangens).
Uit dezelfde vertaling, Galaten 5: 22-23:
De Geest echter, produceert in het menselijk leven vruchten zoals deze:
liefde,
vreugde,
vrede,
Geduld,
vriendelijkheid,
vrijgevigheid,
trouw,
tolerantie en
zelfcontrole - en er bestaat geen wet tegen één van hen.
Zij die Christus toebehoren hebben hun oude natuur gekruisigd met alles wat zij liefhadden en begeerden.
Dit is waar Hij naartoe leidt - daarom zeg ik zo vaak: waar Hij naartoe leidt is meestal de moeilijkste van de beslissingen die voor ons liggen. Zijn weg is meestal de moeilijkere weg. Het leidt tot het kruisigen van onze oude gedachten en wegen. Hij leidt ons steeds weer naar Zijn kruis, als een uitnodiging om Hem te volgen naar dat kruis door oude gedachten te doden, onze gedachten en emoties krijgsgevangen te maken voor wat Hij zegt - willen we echt Zijn stem volgen?
Het enige verschil tussen iemand die volwassen is in de Heer en iemand die dat niet is, is een reeks van beslissingen.
Elke dag vereist dat we beslissingen nemen - maak de juiste beslissingen, want dat is waar Hij naartoe leidt.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot die tijd, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]