Soms is het zo dat de Vader of de Heer dingen rechtstreeks zeggen tegen mij betreffende gebeurtenissen in de toekomst, en soms is het aan mij om dingen met elkaar in verband te brengen.
Het is net als toen je een kind was en jouw ouders dingen gingen doen die ze normaal niet deden en jij je daarom afvroeg of jullie misschien op reis zouden gaan, of visite zouden krijgen – door al die kleine dingen bij elkaar te brengen krijg je een idee wat er aan de hand is.
Voorbeeld: Allereerst, voel ik mij sterk geleid dit jaar geen andere reizen naar Europa te maken, buiten onze voorjaarsconferenties in Nederland en Finland. Ik heb het idee dat ik dichter bij huis moet blijven, tenzij Hij specifiek zegt te gaan.
Ten tweede, toen ik de Vader vroeg wat Hij voor de Europa conferenties heeft, zei Hij: “Ik wil dat jij iedereen die aanwezig is, de handen oplegt.” Het opleggen van handen wordt in de Bijbel spaarzaam gedaan, en het geldt voor het opleggen van handen op de zieken, of voor het zegenen van mensen met inbegrip van het zegenen als zij uitgaan in de bediening, of om de Heilige Geest te ontvangen. (in de kerk, anders dan de Bijbel cultuur, gebruiken we het VEEL te veel, met als gevolg dat we de kracht ervan niet meer begrijpen en mensen geroofd worden van wat zij zouden kunnen ontvangen).
Vorig jaar bij de Finse conferentie, hadden velen van ons de indruk dat het voor mij dit jaar de tijd is naar huisbijeenkomsten te reizen, in plaats een centraal gelegen ontmoetingsplek te hebben waar mensen naartoe komen. Om die indruk te testen hebben we geprobeerd een centrale plek voor het hele weekend te vinden, maar er is niets beschikbaar, dus dat nemen we als een bevestiging van wat we een jaar geleden bespeurden. Dus in iedere bijeenkomst zal ik mensen de handen opleggen, en ik verwacht dat deze tijd van bediening vooral uniek zal zijn, omdat we met kleinere groepen bij elkaar komen.
Waar maakt Hij jou klaar voor? – Alhoewel ik verwacht dat er genezingen zullen plaatsvinden en dat een paar hier en daar opnieuw of voor de eerste keer vervuld zullen worden met de Geest, ervaar ik dat de belangrijkste reden om mensen de handen op te leggen in deze conferenties, een impartatie en een uitzenden zal zijn voor het werk waar Hij hen voor geroepen heeft. Ik heb dit jaar opnieuw een uitnodiging voor TV7 in Helsinki ontvangen, en de Heer heeft mij nu al laten weten dat ik het over genezing moet hebben en over hoe men genezen kan worden en genezing aan anderen kan bedienen. Dat stemt overeen met het handen opleggen voor het werk waar Hij mensen voor geroepen heeft.
Ik verwacht dat het resultaat een groei in huiskerken in Europa zal zijn in dit jaar, aangezien er een serieusheid in de Geest is, alsof Hij ons op iets voorbereid voor dit jaar – dus neem ik de tijd om Hem te zoeken voor Zijn plannen voor dit jaar.
Als ik hoor wat mensen zeggen dat de Heer hen vertelt voor dit jaar, schijnen er maar 1 of 2 ‘grote’ dingen te zijn – zoals uit de schulden komen of beginnen samen te komen in hun/andermans huis voor kerk, of om andere ‘ontkerkten’ die men kent op te zoeken met als doel de relatie te versterken. Het is niet op angst gebaseerd, slechts 1 of 2 belangrijke punten die Hij voor iedereen noemt om zich dit jaar op te concentreren. Daar is vrede in, omdat we met een zekere objectiviteit naar de gebeurtenissen om ons heen kunnen kijken terwijl wij ons concentreren op wat we weten dat Hij op onze harten gelegd heeft als onze taak.
Er is een zekerheid die we in de geest voelen als we weten dat we bezig zijn met de dingen van de Vader voor ons leven. Laat het leven om jou heen wervelen, maar blijf jij gericht op Zijn opdracht en wijk daar niet vanaf.
Ten derde, heb ik sterk het idee dat ik de rest van mijn (onze) reizen dit jaar moet concentreren op de VS en Canada, terwijl volgend jaar de nadruk op Europa zal liggen en er verschillende reizen die kant op zullen gaan. Alhoewel Hij niet gezegd heeft dat ik op deze reizen iedereen de handen op moet leggen, ervaar ik wel eenzelfde soort frisse zalving en een serieusheid.
We zijn een reis naar omgeving Seattle/Vancouver aan het plannen voor eind Juli of eerste week Augustus, en ik verwacht een reis naar het zuiden/oosten en een mid-atlantische reis daarna te maken, misschien ook richting New England in de herfst. En misschien zal ik in het midden van het land wat rondreizen.
Het netwerk – ik ben vol verwondering over de consistentie van het Bijbelse patroon van samenkomen in huizen, ongeacht het land of de cultuur. Wisselen van leiding en wisselen van huizen blijft de kern voor succesvolle huiskerken. Maar vaak ziet een huiskerk er in het begin niet zo uit.
Toen wij in onze woonkamer begonnen, kwamen we 12 weken achter elkaar in ons huis bij elkaar, waarvan ik zo’n 6 keer de leiding had en deelde wat huiskerk is, en de laatste 6 weken roteerden we wie de leiding had, al kwamen we nog wel in ons huis samen. Die tijd hadden we nodig om kennis te krijgen, om relaties te bouwen en om een niveau van comfort met elkaar te bereiken waar een ieder zich goed bij voelde om een bijeenkomst te kunnen leiden in zijn eigen huis.
En het kan voorkomen dat een centraal huis nodig is, omdat de huizen van anderen te klein zijn, of niet genoeg parkeerplaats hebben, enz. Maar roteren wie de leiding heeft, blijft van toepassing.
Wat ik merk in mijn emails en telefoongesprekken zijn individuen, echtparen en gezinnen die vertellen een huiskerk te willen beginnen, maar voor nu zijn ze alleen. Dat is prima. Ik ken gezinnen die een jaar of zo samenkomen voordat er iemand bij komt – het lijkt erop dat de Heer de tijd neemt om een kerngroep te vormen en er een basiskennis is, vaak over een periode van een jaar of meer. Maar zodra Hij de kracht van die kerngroep voldoende acht, lijkt het dat mensen ineens uit het niets vandaan komen en interesse tonen in die huiskerk.
Dit wordt een jaar waarin voor velen de stukjes van de puzzel in elkaar gaan passen.
Daar gaat een proces aan vooraf. Vaak is het eerste dat je voelt een ‘Hier ga ik nooit meer naar toe.’ Barb en ik voelden dat eens aan het begin van ons huwelijk toen we aardig arm waren, zonder werk of inkomen en ik sneeuw schoof of geestelijk advies aan mensen gaf, voor een offer, zodat we in ieder geval te eten hadden, terwijl ik tevens een onbetaalde medevoorganger in een kleine gemeente nabij Boulder, Colorado, was. Toen we daar weggingen om in een andere plaats voorganger te worden, hadden we dit gevoel dat we nooit meer zo’n seizoen in ons leven zouden meemaken.
Voor sommigen is er een geestelijk gevoel, dat zij nooit meer terug zullen gaan naar waar ze geweest zijn. Voor anderen is het een emotionele of mentale groei, waarvan ze weten die emotionele of mentale gebrokenheid nooit meer te zullen hebben. Anderen weten dat ze nooit meer ‘kerk’ zullen doen zoals ze dat gewend waren.
Volgende stap – de volgende stap op dit pad, is een reis. Soms letterlijk, zoals Abraham die zijn thuisland en familie voor altijd achter zich liet. Of Mozes, die na zijn 40-jarige carrière als schaapherder opnieuw naar Egypte ging en wist dat hij nooit meer in die hoedanigheid terug zou komen. Maar meestal, zodra iemand dat bewustzijn door de Geest heeft dat ze nooit meer terug zullen gaan naar waar ze geweest zijn, is de reis geestelijk en emotioneel. Vaak, zoals Abraham of Mozes, hebben zij een vaag beeld in hun geest hoe het zal zijn, maar zij vertrouwen het karakter van de vader genoeg, en weten dat ze voorwaarts kunnen met dat kleine beetje informatie dat ze hebben.
Tussenstap – op dit punt weet iemand vaak beter wat het niet is, dan wat het wel is. Men weet niet zeker waar men naar op zoek is, maar zodra ze het zien, weten ze het en ze weten zeker wat het niet is. Net als Mozes, die terugkeerde naar Egypte en aan de mensen moest uitleggen wat de Heer hem verteld had, en geconfronteerd werd met oppositie. Of zoals Abraham, die in het beloofde land aankwam, maar eerst het land door moest lopen om te weten wat het voor hem had, op dezelfde manier doolt iemand een beetje rond, op zoek naar dat ene dat ‘zit’ in hun geest.
Laatste stap – Het voelt goed in jouw geest. En zoals bij ieder nieuw huis, zijn er aanpassingen te maken, het is nog niet perfect, maar de basiselementen zijn er en je weet dat het je thuis is. Dat kan inhouden dat een nieuw seizoen in je hart nu thuis is – zo’n vrede en rust in Hem. Dat ‘thuis’ kan inhouden een emotionele zekerheid en sterkte die je daarvoor niet had, maar je bent nu zeker in wie je bent en wat je bent, en je kunt nu opstaan tegen anderen die je eens manipuleerden of controleerden. En het voelt goed om de baas over je eigen gevoelens en gedachten te zijn.
Het kan gaan over hoe jij het samenkomen van de gemeente viert – bijvoorbeeld in een huis, en je weet dat je nooit meer naar het auditorium terug zult gaan, omdat dat nu zo vreemd is aan hoe jij denkt en wat je weet. Het kan financieel zijn, je weet dat je nooit meer terug zult keren naar waar je was, en je hebt nu een geschiedenis opgebouwd met de Heer om te weten dat als er iets onverwachts gebeurt, het voor Hem niet onverwacht is, en dat Hij Zijn voorziening zal laten zien – en daar is rust in.
Dus dit jaar zal voor velen een tijd zijn dat de stukjes van de puzzel bij elkaar komen, met een innerlijke rust en vrede, zoals je nog nooit gehad hebt – en een vertrouwen in Hem. Wat vraagt Hij van jou om je dit jaar op te concentreren? Wat ervaar jij betreffende dit seizoen en in wel deel van de reis bevind jij je?
Aanpassing voor Chris – We hebben plannen voor een dubbele wastafel, dat op maat gemaakt moet worden omdat een rolstoel onder de rechter wastafel moet passen, en we hopen dit de volgende maand gedaan te krijgen. Verder moet er nog wat vloerbedekking in zijn kamer komen.
We zijn zo dankbaar dat we bijna klaar zijn met alles.
Opnieuw hartelijk dank aan allen die gegeven hebben om ons hierin te helpen! Het gemak voor mij lichamelijk is zo groot! Ik ben buitengewoon dankbaar!
Zegen,
John en Barb
www.supernaturalhousechurch.org